dunckaI duncka, ein kleines, dickes Frauenzimmer: visas meitas, visas dunckas BW. 7317. Vgl. ducka I.Avots: ME I, 515
dunckaII duñcka [Nigr., Selg., Ruj., dùncka Schujen, Wandsen], ein Rippenstoss, ein Faustschlag; die Faust [N. - Sessau n. U.]: ieduod duncku sānuos [Fest.], Grünh., Kand. vīrs tai iegrūda duncku ribās Vēr. I, 1473. [Vgl. ducka II und dunka.]Avots: ME I, 515
dunckaII duñcka: ein Faustschlag - auch (mit ùn 2 ) Saikava, (mit un̂ 2 ) Siuxt: duošu duncku mugurā BW. 23225, 4 var.; 23384.Avots: EH I, 342
dunckaIII duncka, Zwergsäger, weisser Sägetaucher (mergus albellus) Natur. XXXVII, 247; Taucherente U.Avots: ME I, 515
dunckaIV duncka, eine Gruft, Grube auf der Wiese oder im Sumpf, wo wenig Wasser, aber viel Schlamm ist Freiziņ.Avots: ME I, 515