dzādze
dzàdze 2,
1) ein magerer Mensch
Mar. n. RKr. XV, 113;
2) einer, der wenig isst:
ir gan dzādze: neē̦d, drīz mirs Mar. n. RKr.XV, 113.
Avots: ME I, 539
1) ein magerer Mensch
Mar. n. RKr. XV, 113;
2) einer, der wenig isst:
ir gan dzādze: neē̦d, drīz mirs Mar. n. RKr.XV, 113.
Avots: ME I, 539