gramzdīt

gramzdît,

[1) gram̃zdît, haschen, quetschen
Ruj., = gre̦mzda II 3.]

Avots: ME I, 637


gramzdīt

gramzdît,

[1) gram̃zdît, haschen, quetschen
Ruj.;]

2) kratzen, schaben
Rutzau n. Etn. III, 177. Zu gremzt, li. grėmždu "schabe".

Avots: ME I, 637