gruntegruñte, gruñts, - s,1) der Grund, der Boden, die Erde [in dieser Bed. nach St. grunts als o-Stamm];2) das Fundament, die Grundlage: tādam puisiešam nav gruntes un tikuma Tirzm. Entlehnt nebst li. gruñtas.Avots: ME I, 666