grēdiena

grēdiena, ein Ort, wo sich Holzhaufen befinden Vīt. 6.

Avots: ME I, 652


grēdiena

grēdiena: auch N.-Peb., (mit è) AP., (mit è 2 ) Erlaa: tādu vietu, kur malkas grē̦da bijuse, kur vēl malka piekaisījusies, sauc par grēdienu Erlaa. mājā (zu Hause) malku izkraun grēdienā AP.

Avots: EH I, 404