grīpsta

grīpsta Dond. n. A. XIII, 329, grīpste W., Karls., eine Schramme. [Nach Persson Beitr. 813 1 zu gr. γριφᾶσϑαι· γράφειν, ξυειν, ndl. kribben "kritzeln" u. a.]

Avots: ME I, 657