gulstavāt

gulstavât, -ãju,

1) schlafen zu ungewöhnlicher Zeit, faulenzen, loddern:
es tev gan ļaušu dienas laikâ tâ gulstavāt Blaum. lai uz ceļiem gulstavājam Druva III, 232;

2) = gulstavuôt.

Avots: ME I, 678


gulstavāt

gulstavât,

1): auch (mit ùl 2 ) Erlaa;

2): auch (mit ùl 2 ) Auleja.

Avots: EH I, 417