iesmelt
ìesmelˆt, tr.,
1) einschöpfen:
nuo akas ūdeni;
2) anfangen zu schöpfen:
ņem pienu nuo iesme̦ltā spannīša, vom Spännchen, von dem zu schöpfen angefangen ist;
[3) einen Schlag versetzen:
viņš man iesmēla pa ģīmi Dond.] Refl. - tiês,
1) für sich einschöpfen;
fig., sich betrinken: viņš par vairāk iesmēlies Dok. A.;
2) beim Schöpfen hineingeraten (nebst der geschöpften Flüssigkeit):
ūdeni smeļuot iesmeļas cilvē̦ka paure LP. I, 92.
Avots: ME II, 68
1) einschöpfen:
nuo akas ūdeni;
2) anfangen zu schöpfen:
ņem pienu nuo iesme̦ltā spannīša, vom Spännchen, von dem zu schöpfen angefangen ist;
[3) einen Schlag versetzen:
viņš man iesmēla pa ģīmi Dond.] Refl. - tiês,
1) für sich einschöpfen;
fig., sich betrinken: viņš par vairāk iesmēlies Dok. A.;
2) beim Schöpfen hineingeraten (nebst der geschöpften Flüssigkeit):
ūdeni smeļuot iesmeļas cilvē̦ka paure LP. I, 92.
Avots: ME II, 68