itin

itin, iten, verstärktes it: vai tad itin ne˙kāds paduoms neradīsies LP. V, 273. jauna, itin (Var.: iten) jauna glauda manu kumeliņu BW. 11512. itin pa˙reizi, ganz recht.

Kļūdu labojums:
11512 = 11502, 3

Avots: ME I, 711


itin

itin: vgl. li. itin "recht, ziemlich" bei E. Fraenkel KZ. LXI, 260.

Avots: EH I, 432