izsirgt, intr., eine Krankenheit überstehen, zu siehcen aufhören, genesen: slimnieks izsirgst LP. VI, 849; mit fakt. Akk.: gan paliksi ve̦se̦la, izsirgsi slimību Vēr. II, 652.

Avots: ME I, 797

izsirgt: auch Dunika: ‡ Refl. -tiês, = izsirgt (?): vēl nav pilnīgi izsir-dzies Pēt. Av. III, pielik., S. 104.

Avots: EH I, 479