iztalzīt

[iztàlzît Wolm. (li. ištálžyti) "mit einen Stock durchprügeln" Karkeln; iztalzêt "izkaut" Tuckum.]

Kļūdu labojums:
einen = einem

Avots: ME I, 814


iztalzīt

iztàlzît: auch Brucken.

Avots: EH I, 488