izžul̂nît ² mit einem stumpfen Messer schneidend verderben: neizžulnī maizi ar neasu nazi Ahs.

Avots: ME I, 833

izžul̂nît ² , ‡

2) zerkauen
(mit ul̂ ) Plm. n. RKr. XVII, 87: pame̦t suņam bē̦rna izžulnītuo gaļas šķēlīli.

Avots: EH I, 499