judēt

[judêt (li. judė´ti), sich bewegen; zu jaudît.]

Avots: ME II, 115

judēt

judêt, ‡

2) laufen, eilen
(mit -êt ) Pilda. j. uz mājām; ‡

3) schlagen, prügeln
(mit -êt ) Pilda.

Avots: EH I, 566