kàmpa 2 [Bers.],
kamps Grünw.,
[kam̃ps Garrosen,
kampiņš U.],
ein grosses Stück Tirs., A. - Rahden, Mag. XIII, 2, 55;
viņš tādu lielu kampu (maizes) nuogriezis Erlaa.
siera kampu izdalīju BW. 26484; 26402.
iedevis gan tādu kampiņu (maizes) LP. IV, 37.
[kam̃pa (= klēpis) sìena Wandsen.
- Der Bedeutung wegen wohl kaum zu kàmpt; eher vielleicht nebst estn. kamp "Klumpen" aus dem Germanischen; vgl. etwa nd. kampen "tüchtigem Stück Brot" (dies von Schröder Ablautstudien 23 f. zu schwed. kampa "abhauen" gestellt) und dazu als ein Reimwort ostfries. hampe "Stück, Schnitt (z. B. Brot)".]Avots: ME II,
151