kaunelīgs

[kaunelîgs, schüchtern, schamhaft Wid.]

Avots: ME II, 176


kaunelīgs

kaunelîgs: auch Dobl., Korwenhof, Lös., ("nevajadzīgi kaunīgs") Smilt., ("von Kindern gesagt") Ellei, Salgale, Sess., ("pejorativ") Blieden, Ligutten.

Avots: EH I, 594