klēva

klē̦va Wallhof n. Manz., [klēve U.], gew. klē̦vs ² [Warkl., Nerft, Dubena, eEkengraf], Kuh -, Schafstall: vušķiņai, guotiņai vienu vietu klē̦vu daru BW. 23678, 2 var. [Nur aus dem Oberland bekannt, wo es mit ā aus ē, gesprochen wird.] Aus r. хлѣвъ dass.

Avots: ME II, 225