klabens

klabens Wessen "= klaburis". klabẽt,

1): klopfen (an der Tür)
Stender Deutsch-lett. Wrtb.;

2),: auch Frauenb., Seyershof; ‡

3) "kläffen wie der den Mond anbellende Hund"
Diet.

Avots: EH I, 607