klùinît ² - u, - ĩju, tr., viel, in vollen Zügen trinken, gierig essen: klipas Plm., ūdeni Mar. n. RKr. XV, 119; [vgl. kluit].

Avots: ME II, 234

‡ kluinît, wackelnd gehen (mit uî ² ) Lemb.; "līkām kājām iet" (mit uî ² ) Lems., "ļempīgi iet" (mit ùi ² ) Kalz. n. Fil. mat. 28.

Avots: EH I, 622