knužināt

knužinât, tr., kitzeln (z. B. mit einem Strohhalm od. einer Feder) Kav.

Avots: ME II, 250


knužināt

knužinât, ‡

2) bei der Arbeft trödeln
A. Leitāns.Refl. -tiês, = knubinâtiês Frauenb., bei der Arbeit trödeln A. Leitāns: vai strādāsi! kuo knužinājies?

Avots: EH I, 634