koklēt

kuõklêt, -ẽju, tr. und intr., auf der Harfe od. auf der kuokle spielen: krauklis sēd kalniņā, ze̦lta kuokles kuoklē̦dams BW. 13606.

Avots: ME II, 342


koklēt

‡ *II kuoklêt, zu erschliessen ausìekuoklêt II.

Avots: EH I, 686


koklēt

‡ *III kuoklêt, zu erschliessen ausìekuoklêt. III.

Avots: EH I, 686


koklēt

IV kuõklêt Seyershof "eilig essen".

Avots: EH I, 686