kucins

kucins BW. 16773, 8 var. [aus Kreuzb.], = kuce̦ns.

Avots: ME II, 298


kucins

kucins: auch Erlaa, Fest., Gr.-Buschh., Oknist, Saikava; verächtliche Bezeichnung für einen Hund Warkl.

Avots: EH I, 666