kunna

I kuñna, auch kuñne Ermes, der Frosch Ruj., Walk, [Alt-Ottenhof, Salisb. - Aus estn. konn dass.; s. Thomsen Beröringer 263.]

Avots: ME II, 316


kunna

I kuñna: auch Homelshof, Naukschen, Salis, Seyesshof, Stackeln, Wainsel.

Avots: EH I, 676


kunna

II kuñna [PS., kunne Ledmannshof], der jenige Teil der Sense, der in den Sensenstiel eingelassen ist, izkapts lejgals, pēda Smilt., N.-Kmph. n. Etn. IV, 99, [Alt-Ottenhof.].

Avots: ME II, 316


kunna

III kuñna [Dunika], die Beule [Für.I], uzpumpums nuo sitiena Grob. n. Etn. IV, 99: kad kunna sasista pierē vai citur kur... Etn. II, 147.

Avots: ME II, 316


kunna

IV kunna "?": zīles k. (Var.: kuņa, kuce, kulba; ein Schimpfname) BW. 2897, 3 var.

Avots: EH I, 676