kuturņāt

kutur̂ņât, -ãju, tr., gründlish lesen, pflücken: cūkas kuturņā graudus, zâli Mar. n. RKr. XV, 121. [Zu li. kuténti "zerfasern" und (?) čech. kutati se "wühlen, graben" u. a. (bei Berneker Wrtb. I, 654)?]

Avots: ME II, 330


kuturņāt

kutur̂ņât: guovis visu laiku kuturņā (ē̦d sīku zâli) pa tīrumu Kalnemois.

Avots: EH I, 681