kučurs

kučurs [Kl.], s. kučẽ̦rs.

Avots: ME II, 298


kučurs

kučur(i)s (unter kučẽ̦rs): nom. plur. kučuri BW. 25152 var., n. s. kučuris Pas. VIII, 99, kučurs Fest. n. FBR. XVII, 83.

Avots: EH I, 666