I lê̦na, lēne,

1) [lē̦na "tauku plēve" Wessen], ein dünnes Häutchen (am Fleisch, über der Grütze), der Schimmel:
tauku lê̦na Mar. n. RKr. XVI, 123. dīķi, kas apauguši ar lēni Konv. ² 2054;

2) eine moorige, sich bewegende Stelle
Aps., Lub., Etn. IV, 130: lē̦na ir e̦ze̦ra aizaugums Golg., [lê̦na "e̦ze̦ra sūneklis" Kr.];

3) die Weiche (am Leibe):
vē̦de̦ra lēne Aps., Etn. IV, 130. Vgl. lēmene.]

Avots: ME II, 460

I lê̦na,

1): "auch ("plēve") Bērzgale, Kaltenbr., Lubn.; Meselau, Oknist, Prl., Saikava (in S. daneben ein Demin. lênīte), Sonnaxt; Warkl.;

2): auch Heidenfeld, Meselau, Saikava;

3): pie paslēpenēm ir tādas lê̦nas luopiem Ramkau; "lēne Aps." ME. II, 460 durch "lê̦na Aps." zu ersetzen!

Avots: EH I, 737

[II lê̦na Warkh., ein Schimpfname für Weiber.]

Avots: ME II, 460

II lê̦na: auch Warkl.

Avots: EH I, 737