laulajiņa

laulajiņa [làulājie 2 Warkh.], die Braut: kas tuo... šķetināja, tā būs mana laulajiņa BW. 13250, 21; [in Warkh. sei l. auch der Gürtel, den der Bräutigam bei Trauung an hat.]

Avots: ME II, 428