lauskāt
làuskāt 2, - ãju, schelfern: viņam ruokām āda lauskā Mar. n. RKr. XV, 123. Vgl. laûskas 3.
Avots: ME II, 430
Avots: ME II, 430
lauskāt
làuskât 2 ,
1): dažreiz skārda trauki làuskā 2 (d. h., die Emaille platzt und löst sich ab)
Liepna; ‡
2) "in Scherben zerschlagen"
(mit aû ) Warkl.
Avots: EH I, 724
1): dažreiz skārda trauki làuskā 2 (d. h., die Emaille platzt und löst sich ab)
Liepna; ‡
2) "in Scherben zerschlagen"
(mit aû ) Warkl.
Avots: EH I, 724