lētaudzis

lẽ̦taûdzis, gen. s. lẽ̦tauguša, leicht aufgewachsen, verwöhnt; lẽ̦taûdzis, f. - dze, eine Person, die leicht aufgeachsen, verwöhnt ist, der (die) Verwöhnte, Verzärtelte: saka mani niknu, bargu, lẽ̦taugušu (Var.: lē̦taudzīti) bāliņuos BW. 21798.

Avots: ME II, 462