lìcenis, auch līce̦ns Gulb.,

1) ein gekrümmtes, zweigriffiges Schneidemesser zum Glätten ausgehöhlter Klötze
Biel. H. 181; [Abblidung 340]. cūkas izskatās kâ līceņi A. XVI, 361;

2) ein Werkzeug zum Abspulen:
jāspuolē ar līceni (sevišķi tam pagatavuotu rīku) Etn. III, 124;

3) ein krummes Trinkhorn;
ik˙katrs dzeŗ nuo sudrabkalta līceņa Lautb. Zu lìkt.

Avots: ME II, 476

iìcenis:

1): "līks slīme̦sts" (mit î ² ) AP.; ein gekrümmtes Schneidemesser mit éinem Griff
(mit î ² ) Ramkau: ar līceni izkasa izcirstu sili; "nazis ar apaļiem zuobiem trauku galdu griêšanai" Kegeln n. Latv. Saule 1927, S. 616; "līks nazis" BW. V, S. 331.

Avots: EH I, 745