līžalĩža Ruj., Ramelshof, Bauske], līža, [ein Lecker]: ve̦cais piena līža Egl. ciet. 87; [angeblich auch in Ve̦cāķi bekannt; in Neu - Wohlfahrt dafür līžņa (mit nicht gedehntem ī).]Avots: ME II, 491