maile
I maĩle (auch PS., Drosth., N.-Peb., Arrasch, Jürg., Wolmarshof, màile 2 Lis., Neu-Laitzen, maîle 2 Gr.-Rönnen, Usmaiten, Lemburg], màila 2 [Alswig], der Rebs (cotegonus albula) L., St., Mag. III, 161, Smilt., Sassm.; der Weissfisch (alburnus lucidus) Wenden; (maza se̦klūdeņa zivtiņa, pirksta gaŗumā un gan˙drīz apaļa Dond.; mailīte St., der Löffelfisch, Gründling, maĩlīte Līn., ein kleiner Fisch]: rau, kur līdaka mailīti keŗ! Treum. ja mailīte varē̦tu, tad līdaku aprītu RA. [Zu li. máila od. maĩlius "kleine Fische", slav. mělъkъ "klein, fein", s. Būga PФB. LXXII, 191 und Trautmann Wrtb. 165.]
Avots: ME II, 550
Avots: ME II, 550