miltāt

mìltât, -āju Mar. n. RKr. XV, 126,

1) beim Kochen mehlig werden (von Kartoffelen); ["zu Mehl machen"
Warkl.;

2) miltât Salis, mìltāt 2 Domopol, Warkl.], tüchtig prügeln: miltā nuo vietas pa gurniem. [In der Bed. 1 zu milti; in der Bed. 2 zu miltīt II.]

Avots: ME II, 627