nomuļīt

[nùomuļît, - ĩju,

1) ohne Zähne aufessen:
n. gaļu Salis;

2) erwürgen, erdrosseln:
laupītāji ceļavīru nuomuļījuši Jürg.; "uzveikt" Kalz.; "nuogalināt" Vīt., Lös.;

3) "besudeln"
Gramsden, Dickeln, Neu - Wohlfahrt;

4) "mit stumpfem Messer abschneiden"
Dickeln, Kalz.; s. auch nùomuļât.]

Avots: ME II, 822


nomuļīt

nùomuļît,

3): auch Pampeln;

4): auch Druw., Golg., Lös., Nötk.;

5) knutschend abquälen
Behnen, Domopol, Ungurmuiža: kaķē̦nu pa ruokām n.

Avots: EH II, 70