nemiêrs [aruss. немир "вражда"],

1) der Unfriede; die Unzufridenheit, der Aufruhr:
miers baŗuo, nemiers puosta. mājās valdīja ķildas un nemiers bez gala Dīcm. kuo dauzās pa naktīm kâ nemiers Druva II, 668;

2) die Unruhe:
sirds pukstēja lielā nemierā Niek.

Avots: ME II, 724

nemiêrs,

1): būt nemierā ar kuo, mit etw. unzufrieden sein;
in der Bed. Aufruhr häufiger der Plur. nemieri; ‡

3) eine Menschenmenge.

Avots: EH II, 16