nenoliekties
neùolìektiês, -liecuôs C., [Lis., Ruj., Erlaa], nenùosliekt Kokn., Serben, Oppek. n. U., Birzm., nenūosliektiês Ronneb., [Schwanb.]nach U. in Gr.- Jungefernh. u. a. auch nenuoliekt, missgönnen, nicht gönnen: viņš nenuoliecas ēst Paul. [Zu liekt, biegen, li. linkė̕ti "wünschen"; das -s- in nenuosliekt ist das reflexive Pronomen.]
Avots: ME II, 724, 725
Avots: ME II, 724, 725