nočūpstināt

[nùočūpstinât,

1) (auch: nùočūpstît Planhof) = nùosũkât 1: n. pirkstus Bers.;

2) "= nùočâpstinât" Bauske: lūpas vien viņš nuočūpstināja (indem er nichts zu sagen wusste).]

Avots: ME II, 771


nočūpstināt

nùočūpstinât,

1): auch (mit û 2 ) Salis.

Avots: EH II, 37