noecēt

nùoecêt, tr., intr.,

1) abeggen:
lauku, zemi. pie mums cūka uzaŗ, vējš nuoecē Step.;

2) abprügeln:
muguru. Refl. - tiês,

1) von sich selbst abeggen:
zeme pate uzaŗas, nuoecējas LP. III, 9;

2) abeggen, sich mit dem Eggen abquälen.

Avots: ME II, 782


noecēt

nùoecêt,

2): auch Wessen.

Avots: EH II, 44