noskribināt
nùoskrìbinât,
nùoskribt [prs.
-bju Nigr.],
1) tr.,
abnagen, abkratzen, abschälen: meîtas nuoskriba rāceņus pusdienai Nigr.;
[2) nùoskribt, sich ablösen: nuoskribusi (= atplīsusi) miza N.-Peb.].
Avots: ME II,
849
noskribināt
nùoskribinât,
1): n. kaulus Pas. III, 220.
Avots: EH II,
86