nùoventêt, durchprügeln: puiku blēņu dēļ nuoventēja pa dibe̦nu Tirs.

Avots: ME II, 885

nùoventêt, ‡

2) eilig etwas verrichten, eine Arbeit beenden
Heidenfeld: mēs gan nuoventējām tuo rudzu gabalu.

Avots: EH II, 106