otars

uotars (li. añtaras) BW. 312 (aus Lubn.); 6345; 1 (aus Lievenhof u. Lixna), 2 (aus Kaltenbrunn); 11087 (aus Selb.); 13527, 7 (aus Annenhof [Kr. Riga]), 7 var. (aus Lennew.); 14537, 1 (aus Wirginalen); 18704, 2 (aus N.-Autz); 24250 var. (aus Absenau), = ùotrs; vgl. Le. Gr. § 337 b.

Avots: ME IV, 423, 424


otars

uotars: auch (mit uõ) Pilten, Pussen.

Avots: EH II, 744