pīkstināt
pikstinât,
1) zörgen, zum Zorne reizen
Biel. n. U.: kâ pelīti pīkstināja BW. 12501;
2) mit einem pīkstiņš pfeifen
Dond.;
3) die Kausativform zu pĩkstēt Wolmarshof, C., Jürg., Widdrisch, Adiamünde, Zögenhof; in Warkl. dafür "pikstinēt 2 ".
Avots: ME III, 231
1) zörgen, zum Zorne reizen
Biel. n. U.: kâ pelīti pīkstināja BW. 12501;
2) mit einem pīkstiņš pfeifen
Dond.;
3) die Kausativform zu pĩkstēt Wolmarshof, C., Jürg., Widdrisch, Adiamünde, Zögenhof; in Warkl. dafür "pikstinēt 2 ".
Avots: ME III, 231