pakablīt

[pakablît,

1) "mit dem
pakablis aushöhlen": p. baļkus ē̦ku ceļuot;

2) "ein wenig mit Worten angreifen"
Grawendahl.]

Avots: ME III, 37


pakablīt

pakablît,

1): p. zemi (ar pakabli) C., Sessw.

Avots: EH II, 139