palìst [li. palį̃sti], intr.,

1) ein wenig kriechen:
kādus simts suoļus palīduši LP. IV, 64;

2) untertauchen, unter etwas kriechen:
apakš tilta palīduse BW. 32995.

Avots: ME III, 61

palîst, tr., ein wenig roden, das Roden beendigen: es palīdu līdumiņu BW. 28218.

Avots: ME III, 61