pìeklìegt,

1) vollschreien:
piekliegt mežu Zalktis I, 111;

2) schreiend erlangen
Lennew.

Avots: ME III, 258

pìeklìegt, ‡

3) zur Genüge schreien:
cik ilgi tâ piekliegsi! Oknist; ‡

4) schreiend (an)befehlen:
piekliegusi, lai gādājuot spuoli ruokā Pas. V, 315. (ähnlich IX, 307).

Avots: EH II, 255