pielaipēt

I pìelaipêt, anbacken L.

Avots: ME III, 264


pielaipēt

II pìelaĩpêt, durch Hindernisse zu etwas gelangen: es pa akmeņiem pielaipēju pie laivas Salis.

Avots: ME III, 264


pielaipēt

II pìelaĩpêt: diese Infinitivform (mit -e-) ist vielleicht falsch aus dem Präteritum erschlossen!

Avots: EH II, 258