pìerèibt Spr., pìerèibtiês, sich betrinken, einen Rausch bekommen: vīna piereibusies Stari II, 838.

Avots: ME III, 284

pìerèibt: nuotika traka uzdzīve, un naktis piereiba ("?") Veselis Cilv. sac. 100.

Avots: EH II, 268