pliekns

I pliekns, s. pliekans. pliẽkna (Adj.) zeme, schwacher, schlechter Boden Kandau, Lautb.

Avots: ME III, 351


pliekns

II pliekns (aus *plietns?), weisser Ton Mag. XX, 3, 215. Nebst plieksts und pliens I zur Wurzel von mir. liath, cymr. llwyd "grau" (bei Walde Vrgl. Wrtb. II, 53)?

Avots: ME III, 351