pusmērs

pusmẽ̦rs,

1) das halbe Mass;
pusmē̦rā durvis atdarīt Für. I, die Tür halb auftun. Der gen. s. pusmē̦ra adjektivisch gebraucht - mittelmässig, durchschnittlich: vidišķie pusmē̦ra cilvē̦ki Veselis Saules kapsē̦ta 153;

2) der Radius
Pūrs III, 146,

Avots: ME III, 430