pusotra
pus˙ùotra: mit ùo (resp. uô 2 ) auch in Mundarten (Wolm. u. a.), wo uotrs mit uõ gesprochen wird: dafür pusuotr° (mit Betonung der 1. Silbe!) Schnehpeln n. FBR. XVIII, 19 (neben pus˙uôtr° 2 ebenda); kur liksit ... p. cilvē̦ka? BW. 26218, 1.
Avots: EH II, 334
Avots: EH II, 334