pārvaldīt

pãrvàldît, tr., beherrschen, vorstehen, verwalten: angļi pārvalda jūŗu; pārvaldīt guberņu, muižu. Subst. pãrvàldîšana, das Beherrschen, Verwalten; pãrvàldîtãjs, der Beherrscher, Verwalter.

Avots: ME III, 185


pārvaldīt

pãrvàldît: Pēterim circen[i]s mājas pārvaldīja Tdz. 54076; vorherrschen: arī šeit liekas pārvaldām ze̦mgaliešu piedēklis -ene FBR. I, 49.

Avots: EH XIII, 215